بررسی شیوع فتق های اینکارسره کشاله ران در بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان در یک دوه پنجساله (80 -1375)

فتقهای جدار شکم از شایعترین علل مراجعه بیماران به درمانگاههای جراحی می باشند. بطوریکه شایعترین علت منجر به جراحیهای بزرگ در بخشهای جراحی را شامل می شوند در این میان فتقهای کشاله ران به عنوان شایعترین فتق جدار شکم (75% فتق های جدار شکم) از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. گیر افتادن یا اینکارسره شدن (عدم بازگشت احشا بیرون زده از فتق بداخل شکم یا ‏‎incarceration‎‏) یک عامل مهم زمینه ساز برای عارضه دار شدن فتق های کشاله ران می باشد. در این مطالعه به بررسی شیوع اینکارسره شدن در فتق های کشاله ران در بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان پرداخته شده است مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر ‏‎(retrospectie)‎‏ بوده است. در این مطالعه کلیه بیماران فتق اینکارسره کشاله ران بستری در بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان از ابتدای سال 1375 تا ابتدای 1380 مورد بررسی قرار گرفته اند در این بیماران متغیرهای فراوانی فتق اینکارسره کشاله ران،سن، جنس، سمت ایجاد فتق، مکانیزم فتق، نوع فتق، بروز اختناق، طول مدت ایجاد فتق، بروز علائم توکسیک و بروز علائم انسدادی مورد بررسی قرار گرفته اند. در مطالعه انجام شده از 1152 مورد فتق کشاله ران 143 مورد (4/12 درصد) اینکارسره بود. که در موارد اینکارسره میانگین سنی 24/29 سال و شایعترین گروه بیماران رده سنی 20-11 (دهه دوم) بوده است. و بیماران زیر یکسال کم ترین گروه سنی را تشکیل می داده اند. از 143 مورد 126 مورد مرد (1/88%) و 17 مورد زن(9/11%) بوده اند 98 مورد فتق سمت راست (5/68%) و 45 مورد فتق سمت چپ (5/31%) بوده اند از نظر نوع فتق 2 مورد از نوع فمورال (4/1%) و 141 مورد غیرفمورال (6/98%) بوده اند 16 مورد از نوع مستقیم (2/11%) و 127 مورد از نوع غیرمستقیم (8/88%) بوده اند. از نظر اختناق 28 مورد (6/19%) و 115 مورد غیر (4/80%) بوده اند. میانگین طول مدت فتق هم 85/15 ماه بوده است. از نظر علائم توکسیک 103 مورد - (1/72%) نیز علامت دار بوده اند 40 مورد (9/27%) فاقد علامت بوده اند. و از نظر بروز علائم انسدادی 49 مورد علامت دار بوده اند (4/34%) و 94 مورد فاقد علامت بوده اند (7/65%)